ေခတ္အဆက္ဆက္ မွာ ရာမာရဏ ဇာတ္ေတာ္ေတြ ရွိခဲ့ာကတယ္။
ဘယ္ႏိုင္ငံက ပဲေရးေရး ဇာတ္ေတာ္လာ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ေတြ သေဘာတရားေတြ
မေပ်ာင္းလဲခဲ့ဖူး။သီတာမင္း သမီးႏွင့္ ရာမမင္းသားၾကိဳက္မယ္။
ဒသဂီရိက လူၾကမ္း ၾကားထဲက ၾကာကူလီ ရုိက္မယ္။
လကၡဏာက ရာမညီေတာ္ သီတာေဒ၀ီကို ၾကိဳက္ေပမယ့္ ေနာင္ေတာ္ကို ေလးစားၿပီး ရာမကို
ကူညီမယ္။ဗုဒၵဘာသာ အရမ္းထြန္းကားတဲ့ နိဳင္ငံဆို ရာမ မင္းသားကို ဘုရား အေလာင္းေတာ္ အၿဖစ္တင္စားမယ္။
ဒသကို ေဒ၀ဒတ္ လုပ္မယ္။သီတာေဒ၀ီကို ယေသာ္ဒရာ၊လကၡဏာကို ညီေတာ္ အာနႏၵာ အၿဖစ္
ပံု၇ိပ္တင္မယ္။ၿပီးလို့ ရွိယင္ တိုင္းၿပည္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ရတာ ဘုန္းကံေၾကာင့္တို့ ဘာတို့
မဆိုင္တာေတြ အမြမ္းတင္ၾကမယ္။အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဘုရင္မင္းၿမတ္ ကိုလဲပဲ ရာမမင္းကဲ့သို့ ေတာ္ေၾကာင္း
ရာမမင္းႏွင့္ ညီမ်ွေၾကာင္းေတြ ခ်ီးမြွမ္းခန္းေတြ ဖြင့္ၾကမယ္။

တကယ္တမ္းေတာ့ ဇာတ္ေတာ္ တစ္ခုေရးတယ္ဆိုတာ အဲဒီ့ေခာတ္ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက ၿဖစ္ေနတာ
ၿဖစ္ခ်င္တာေတြကို ေရးထားတာလို့ပဲ ေမာင္ေယာၿမင္တယ္။
ေရးခိုင္းတဲ့လူကလည္း သူလိုခ်င္တာ သူၿဖစ္ခ်င္တာေရးခိုင္းမယ္။
ေရးတဲ့ လူကလည္း သူၿဖစ္ခ်င္တာ သူထည့္ေရးခ်င္တာေလးေတြေရးမယ္။
ကာလေဒသကို လိုက္ၿပီးေရးခဲ့ၾကတာပဲၿဖစ္မယ္လို့ ယူဆပါတယ္။
အမွန္တစ္ကယ္လို့ ေမာင္ေယာ မေၿပာပါဖူး။
တစ္ကယ္တမ္း ဒီ ဇာတ္ေတာ္ဟာ ရွိခဲ့တယ္ ၿဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုယင္ေတာင္မွ သီတာေဒ၀ီခ်စ္ခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ
ေလးတင္ပြဲ ကေကာ တရားမ်ွတခဲ့ရဲ့လား။
အစပိုင္းေတြမွာ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဒသရဲ့ ခြန္အားဗလေတြက ပိုးဟပ္ၿဖဴတစ္ေကာင္လို
ဘာမွ ပံုမေဖာ္ထားတဲ့ ဘုန္းတန္ခိုးဆိုတာကိုပဲ ၿပသထားတဲ့ ရာမ ဘယ္သူက လက္ေတြ့မွာ
ပိုၿပီးၾကံ့ခိုင္သန္စြမ္းမလဲ
ဒသဆိုတာ ၁၀ ခုကိုကိုယ္စားၿပဳတာလို့ပဲ ယူဆၾကမယ္ဆိုယင္ေတာင္
၁ ခုထဲ ကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ့ ရာမက ခြန္အားကို အားကိုးခဲ့တဲ့ ေခာတ္မွာ ဘာလို့ အႏိုင္ရခဲ့တာလဲ။
ရာမဆိုတဲ့ မင္းသားက ညဏ္နီညဏ္နက္ သံုးခဲ့လို့လား။
ဘုန္းတံခိုး ဆိုတဲ့ အရာကို အယင္ကေရာ အခုပါ ယံုၾကည္ေနရအံုးမွာလား။

တကယ္တမ္းဆိုတာေတြက ဘုရင္တစ္ပါးက ေရးခိုင္းလို့ ေခာတ္ အဆက္ဆက္က ဇာတ္ညြွန္းေရးဆ၇ာေတြ
ေရးခဲ့ၾကရတာထင္ပါတယ္။
တကယ္တမ္းေတာ့ သီတာမင္းသမီးကလည္း လွခ်င္မွ လွမွာပါ။
မင္းဒသနယ္ခ်ဲ့ခ်င္တာလည္းၿဖစ္နိဳင္ပါတယ္။
ေလ်ွာက္ေရးေနယင္ရ်ည္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဆိုလို ခ်င္တာက ဒါေတြကို စတင္ေတာ္လွန္ခဲ့တာ စာေရးဆရာ ခ်စ္ဦးညိုလို့ပဲ ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္။
သူ့လက္ထက္မွာ ဒသဂီ၇ိ ကို စတင္ၿပီး အေရာင္တင္ၿပီး ဘယ္ေနရာမဆို ဆန့္က်င္ဖက္
အေတြးအေခၚ ရွိတယ္ ဆိုတာ ခ်ၿပခဲ့တယ္။(တၿခားသူေတြလည္းရွိမွာပါ)

ဆရာခ်စ္ဦးညိုတို့ ေခာတ္မွာ ဆန့္က်င္ဖက္ကို ခ်ၿပခဲ့သလိုပဲ
ကၽြန္ေတာ္တို့ လက္ထက္မွာ အေကာင္းၿမင္ဆန့္က်င္ဖက္ဆိုတဲ့ အရာကို ၿပန္တည့္ေပးၾကယင္ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။

အမွားၿဖစ္သြားယင္ သီးခံခြင္လြတ္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ။

                     ၾဆာေယာ

ေမာင္ေယာတို့ စီးခဲ့တဲ့ သေဘၤာက အင္ဒိုမွာပဲ ေက်ာက္ခ်ထားတာ ၁ လေက်ာ္ ၂လနီးနီးရွိလာေတာ့
ပိုက္ဆံေတြ(လခ)ကလည္းမရၾကေသးဖူး။ဆိပ္ကမ္းကိုေတာ့ လွမ္းၿမင္ေနရေပမယ့္ ကမ္းေပၚကိုတက္ခြင့္ကမရ။
တက္ခြင့္ရလည္း ဘုတ္ခက(ferry)အသြားအၿပန္ ၅၀ ေဒၚလာေလာက္က်တယ္။ကားကလည္း ဘတ္စကားမစီးတတ္
ေသးေတာ့ taxi ကတစ္ေခါက္ အသြားအၿပန္ဆိုယင္ ၂၅ ေဒၚလာ။ဘယ္လိုမွ မတတ္နိဳင္ၿဖစ္ေနတယ္။
အထူးသၿဖင့္ အရက္ကေစ်းၾကီးေတာ့ မတတ္နိဳင္ဖူး ဘီယာက တစ္ဗူးကို ၅ေဒၚလာဆိုေတာ့ပိုဆိုးေသးတယ္။
အရက္ေစ်းၾကီးတဲ့ အေၾကာင္းကို အယင္ပို့စ္မွာေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
အားလံုးကလည္း အရက္မေသာက္တဲ့လူက ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ပဲပါတယ္။
အရက္မေသာက္ရယင္ အလုပ္ေတာင္မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဖူး။
ဒီေတာ့ ေမာင္ေယာအၾကံထုတ္ရေတာ့တာေပါ့။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့သေဘၤာသား၀ါရင့္ၾကီး တစ္ေယာက္က
၀ိုင္ေဖာက္တတ္တယ္ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ကလည္းလြယ္ကူေနေတာ့
အားလံုး Meeting ထိုင္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကတာေပ့ါ။သေဘၤာမွာက ထံုးစံေလးေတြရွိတယ္။
မနက္စာ ႏွင့္ညေနစာ စားၿပီးတိုင္းအသီးတစ္မ်ိဳးစားရတယ္။

Meeting မွာလံုစံုပါၿပီ။ကဲ ခင္ဗ်ားတို့ အရက္မေသာက္ရေတာ့ စိတ္ေပ်ာ္ရြင္မွု့ မရွိၾကဖူး။
အရက္ထြက္၀ယ္ဖို့ကလည္း မတတ္နိဳင္ၾကဖူး။အခု ကို.......ကအားလံုးအဆင္ေၿပေၿပေသာက္လို့ရေအာင္
၀ိုင္ေဖာက္ေပးမယ္။ကၽြန္ေတာ္တို့က သူလိုအပ္တာေလးေတြ ရေအာင္လုပ္ေပးရမယ္။
လိုအပ္တာက ေလးဂါလံပံုး၊ရီးစ္ေပါင္ဒါ၊ေရၾကက္ေအး၊ႏွင့္အသီးမ်ိဳးစံု အဓိကပန္းသီး။
ေလးဂါလံပံုးလည္းအဆင္ေၿပတယ္။ရီးစ္ေပါင္ဒါကေတာ့ ပလာတာႏွင့္မုန့္ မလုပ္စားေတာ့ဖူး။
အားလံုးပဲ ထမင္းစားၿပီးတိုင္း အသီးမစားႏွင့္ေတာ့ကန့္ကြက္မဲ့သူရွိလားဆိုေတာ့
အားလံုး တညီတညြတ္ထဲ သေဘာတူလိုက္ၾကပါတယ္။

စပါၿပီ  ဘယ္လိုလုပ္ရလဲဆိုေတာ့
ပထမဆံုးေ၇ၾကက္ေအး ရေအာင္လုပ္။ၿပီးေတာ့ ဆပ္ၿပာအရည္ေတြထည့္တဲ့ ပံုးအၾကီးေတြကို ေသခ်ာေရေဆး
အားလံုးရၿပီဆိုမွ အသီးေတြ ကို အခြံခြာ လက္မေလာက္ အတံုးေတြစိတ္ ေရႏွင့္အသီးကို ဆတူေလာက္ ေရာၿပီး
ပံုးထဲကိုထည့္ ေလးဂါလံ တစ္ပံုးမွာ ေရႏွင့္အသီးၿပီးယင္ ရီးစ္ေပါင္ဒါ ထမင္းစားဇြန္းႏွင့္ တစ္ဇြန္းေလာက္ေရေပ်ာ္ေအာင္
ေဖ်ာ္ၿပီးထည့္ေပး။ပိုၿပင္းခ်င္ယင္ ရီးစ္ေပါင္ဒါ နည္းနည္းပိုထည့္။
ၿပီးလို့ ရွိယင္ အဲဒီ့ပုန္းကို ေနပူထဲမွာ ၄ ရက္ေလာက္ အလံုပိတ္ၿပီး ထားလိုက္ယင္ရၿပီ။
ေနမပူလို့ ရွိယင္တၿခားပူတဲ့ ေနရာမွာထားေပးလိုက္ရတာပဲ။
တစ္ပါတ္ေလာက္ ေစာင့္ထားယင္ေတာ့ ပိုၿပီးၿပင္းသလို ေသာက္ရတာလဲ အရသာ ပိုေကာင္းပါတယ္။
အဲဒီ့၀ိုင္က ေဖာက္ၿပီးယင္ ေရစစ္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္လိုက္ယင္ တကယ့္တန္ဖို့ ၾကီးWhite wine ေတြႏွင့္
ယွဥ္လို့ ရေလာက္ေအာင္ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေယာတို့ ကေတာ့ ပိုၿပီးမူးေအာင္လို့ အနည္ကို လွဳပ္ၿပီးေသာက္တယ္။
ေနာက္ပိုင္းေသာက္တာမ်ားလာေတာ့ အားလံုးသိပ္မမူးၾကေတာ့ ေမာင္ေယာက အၾကံအဖန္ထပ္လုပ္ပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ ၀ိုင္ေဖာက္ခ်ိန္မွာ ေဆးရုံထဲမွာ ရွိတဲ့ အရက္ၿပန္၉၉%ေတြ နည္းနည္းစီေလာက္ ထည့္ထည့္ေပးတယ္။
ေဆးရုံထဲမွာက အရက္ၿပန္ေတြကလည္း စာရင္းေပ်ာက္ အမ်ားၾကီးပို ေနတယ္။
စာရင္းၿပဳစုသူက ေမာင္ေယာေလ အရွည္ကို စဥ္းစားၿပီး ၾကိဳတင္ေဖ်ာက္ထားတာ။

ပံုေလးကေတာ့ ၀ိုင္ခြက္ေလးႏွင့္ အာလူးေၾကာ္ေလးပါ။

plan ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမဆို အင္မတန္ အေရးၾကီးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ ေၿပာရယင္ Plan မေကာင္းယင္ ဒါမွမဟုတ္ Plan အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိယင္
ဘယ္အလုပ္မဆိုေအာင္ၿမင္ႏိုင္စြမ္းရွိမယ္လို့ မယံုၾကည္ဖူး။ကၽြန္ေတာ္သိရသေလာက္ အေမရိကားႏိဳင္ငံသားေတြဟာ
စာရြက္ကို အားကိုးခဲ့ၾကလို့ လက္ေတြ့မွာေအာင္ၿမင္ခဲ့တယ္။အခုခ်ိန္ထိလည္း ကမၻာမွာဦးေဆာင္သူေတြၿဖစ္တာပါ။
ေမာင္ေယာတို့ သေဘၤာသားေလာကမ်ာဆိုရွိပါတယ္.စာရြက္စာတမ္းလုပ္ရမွာ အရမ္းေၾကာက္ၾကတယ္။
စာရြက္ေပၚက Plan ေတြက လိမ္လို့ ရသလို လိမ္လို့လဲ မရဖူး။ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ မစစ္ေဆးခဲ့ ယင္ စာရြက္ကို ၾကည့္ၿပီး

ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ယင္ အားလံုးအဆင္ေၿပေနမွာပဲ။တကယ္တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးခဲ့ ယင္ဒါဟာ ကိုယ္ေပါင္ကို လွန္ေထာင္းသလို
ကိစၥၾကီးၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ စာရြက္ေပၚမ်ာ လိမ္ေနၾကတာပဲ။
ကိုယ္တိုင္လည္းလိမ္ခဲ့ဖူးတာပဲ။အလိမ္လည္းခံခဲ့ရဖူးတာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ခါဆံုဖူးတဲ့ အေမရိကား ေရတပ္က လူေတြဆိုယင္ သေဘၤာတစ္စီး ထဲမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတာ
ႏွစ္ခ်ီေနၿပီ။ႏွစ္ေယာက္လံုးက ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ တစ္ခါမွ စကားမေၿပာခဲ့ဖူးတဲ့။
သိေတာင္မသိခဲ့ဖူးဆိုပဲ။ေမာင္ေယာႏွင့္ ေတြ့မွတာ တစ္၀ိုင္းထဲထိုင္ေသာက္ခြင့္ ရတာဆိုၿပီး ေမာင္ေယာကို ေက်းဇူးေတြ
တင္လိုက္ၾကတာ။သူတို့ ေၿပာတာကရွင္းပါတယ္ လူခ်င္းသိေနရင္းႏွီးေနတာ က တစ္ပိုင္း ကိုယ္ရဲ့

တာ၀န္အတိုင္းေဆာင္ရြက္ရမွာက တစ္ပိုင္းတဲ့။ေမာင္ေယာေၿပာၿပခ်င္တာက Plan ကို ေလးစားၿပီးတိတိက်က်
ေဆာင္ရြက္နိဳင္တာကိုပါ။ကၽြန္ေတာ္လည္းမလုပ္ႏိုင္ခဲပါဖူး။ၾကိဳးစားဆဲပါ။

တကယ္တမ္းေတာ့ စာရြက္ေပၚမွာေရးဆြဲ ထားတဲ့ အၾကာင္းအရာဟာ အရမ္းေကာင္းေနလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ့မွာေတာ့ စာရြက္ေပၚက Plan အတိုင္းလိုက္လုပ္ဖို့ ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမွ ကိုက္ညီဖို့ မလြယ္ပါဖူး။
တတ္ႏိဳင္သေလာက္ေတာ့ တူညီေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရတာပါပဲ။
အနီးစပ္ဆံုးၿဖစ္ခဲ့ ယင္ ပဲေၾကနပ္ၾကရမွာပါ။
ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတာက Plan ကိုနားလည္ သေဘာ မေပါက္ခဲ့ယင္လည္း Plan အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ဖို့
မၿဖစ္နိဳင္ပါဖူး။နားလည္သေဘာ ေပါက္ေအာင္ရွင္းၿပရမွာက Plan ကို ေရးဆြဲသူမဟုတ္ပါဖူး။
Plan ကို အသံုးခ်ေဆာင္ရြက္သူလို့ ေမာင္ေယာ ထင္ပါတယ္။

အမွားပါယင္ သီးခံေပးၾကပါ။

အခု ဒီေန့နံနက္ ၁၀ နာရီကေန ၁၁နာရီ ၃၀ မိနစ္ အထိ Barcamp Yangon ႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ စာနယ္ဇင္းပြဲ ဖိတ္စာ
ေလးပါ စိတ္၀င္စားတဲ့သူေတြ ၾကည့္လို့ရေအာင္လို့ပါ။
မနက္ၿဖန္အေၾကာင္းအရာေတြကို ေနာက္ေန့မွာခ်က္ခ်င္းေရးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေပးပါမယ္။

ဖိတ္စာကို Attach File ႏွင့္ပို့တာ မေရာက္လို့ ေနာက္တစ္ခါၿပန္တင္ၾကည့္တာပါ။
လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြကို နားလည္ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ။


                    ၾဆာေယာ

barcamp တဲ ကၽြန္ေတာ္ အခုမွ ရင္းႏွီးတဲ့ စကားလံုးေလးပါ။အာဆင္နယ္ႏွင့္ နယ္သာလန္ ေဘာလံုးသမားေဟာင္း
ဒင္းနစ္ဘားကမ့္ကို ေၿပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး။ကၽြန္ေတာ္နား လည္ထားသလိုဆိုယင္ေတာ့ Barcamp ဆိုတာ
လူေတြစုေ၀းၿပီး အေတြးအၿမင္ အသိပညာေတြ ဖလွယ္တဲ့ ပြဲေလးတစ္ခုလို့ပဲ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားပါတယ္။
မွားခဲ့ယင္လည္း သီးခံေပးၾကပါ။Computer IT ေလာကက ဦးေဆာင္ၿပီးၿပဳလုပ္ေနလို့ လူေတြက လြယ္လြယ္ပဲ
နည္းပညာဖလွယ္ပြဲလို့ ထင္ၿမင္ယူဆၾကမွာပါ။တကယ္တမ္းေတာ့ နည္းပညာ အတတ္ပညာ အသိပညာ အားလံုး
တစ္ေနရာထဲမွာ လူအားလံုးက ပညာရွင္ ပညာသင္ မခြဲၿခားပဲ ကိုယ့္ရဲ့ ရွာေဖြေတြ့ရွိခ်က္ ကိုယ္တင္ၿပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ကိုယ္ေၿပာၿပခ်င္တာ ေတြကို ေဘာင္သတ္မွတ္ထားၿခင္းမရွိပဲ(လူ့စည္းဘီလူးစည္းေလးေတာ့ခြဲသိေနာ္)
တင္ၿပေၿပာဆိုတာၿဖစ္ပါတယ္။ၿမန္မာၿပည္မွာေတာ့ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးေသးတဲ့ ပြဲေလးပါ။
အဓိကဦးတည္ခ်က္ကေတာ့့ Barcamp မွာ ကိုယ္မသိေသးတဲ့ အေတြ့အၾကံဳ ပညာရပ္ေတြကို ၾကားသိရနိဳင္တယ္။
ဘယ္သူက ေၿပာဆိုတင္ၿပမွာလဲဆိုတာထက္ ဘယ္သူက စတင္ေဆြးေႏြးမလဲ ဆိုတာပါပဲ။စတင္ေၿပာဆိုသူက ခဏတာ
တင္ၿပၿပီး နားေထာင္ေနသူေတြက ၿပန္လွန္တင္ၿပ ေမးခြန္းထုတ္ၾကမယ္။အဲဒီ့ေမးခြန္းေတြ တင္ၿပေဆြးေႏြးဒါေတြကိုလည္း
နားေထာင္ေနသူထဲကပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ သိတဲ့လူက ေထာက္ၿပေဆြးေႏြးၾကမယ္။

ဥပမာတစ္ခုေပးရယင္ ကၽြန္ေတာ္သိလိုတာတစ္ခုရွိေတာ့ အဲဒီ့အေၾကာင္းအရာကို ကၽြန္ေတာ္က စတင္ခ်ၿပမယ္
ကၽြန္ေတာ္တို့ သခ်ၤာမွာ အရမ္းလြယ္တယ္ထင္တဲ့ ပုစၧာေလး တစ္ခုရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိရသေလာက္ေတာ့
အဲဒီ့ပုစၧာရဲ့ အေၿဖကို အခုခ်ိန္ထိ ဘယ္သူမွ အေၿဖမထုတ္နိဳင္ၾကေသးဖူးထင္တယ္။
စက္၀ိုင္း ပုစၧာေတြကို အေၿဖရွာတဲ့ အခါမွာ သံုးတဲ့ ပိုင္(၂၂/၇)ရဲ့ တန္ဖိုးအစစ္အမွန္က ဘယ္ေလာက္လဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို့ သိထားတဲ့ ၃.၁၄၂...... ဆိုတာအတိအက် အေၿဖမွန္မဟုတ္ေသးဖူး။
ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလိုေၿပာရတာလဲ.........
အေၿဖမွန္ကဘာလဲ...
ဒီအေၾကာင္းအ၇ာဆို ကြန္ၿပဴတာႏွင့္ မပတ္သက္ေလာက္ဖူးထင္ပါတယ္။
အခုကၽြန္ေတာ္တို့ေတြ ဒီပြဲေလးကို ရန္ကုန္မွာက်င္းပနိဳင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
Facebook ေပၚမွာလည္းသြားၾကည့္လို့ ရပါတယ္။ဘယ္လိုလုပ္ယင္ေကာင္းမယ္လို့ထင္ပါသလဲ၊
အားလံုးပဲ ၀ိုင္း၀န္းစဥ္းစားၿပီး အၾကံညဏ္ေလးေတြေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ေနာက္ေန့ေတြၾကမွ barcamp yangon ႏွင့္ပတ္သက္တာေလးေတြ ထပ္ေရးပါအံုးမည္။