မ်ိဳးၿမင့္သန္းႏွင့္ သမီးရဲ့ဦး

မ်ိဳးၿမင့္သန္း ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္စဥ္ကေပါ့.... ဆရာတကၠသိုလ္ဘုန္းနိဳင္ေရးတဲ့ဝတၳဳထဲမွာေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ဟာတကယ္ကို ၾကည္ႏူးလြမ္းဆြတ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ့ေလးပါ။ေမာ္လၿမိဳင္ဆိပ္ကမ္းကို ေရးဖြဲ့ထားတာမ်ား တကယ္ကို ၾကည္ႏူးစရာေလးပါ။ဒါေပမယ့္မ်ိဳးၿမင့္သန္းကေတာ့ ခံစားလို့မရခဲ့ဖူး။ၾကည္ႏူးခ်ိန္
မရခဲ့လို့ပါ။ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတာကေတာ့ ကမ္းနားလမ္းရယ္ သခ်ၤိဳင္းကုန္းရယ္ ခ်စ္သမီးေလးရယ္ ။
ဒီ ၃ ခုကိုေမာင္ေယာတစ္ခုခ်င္းရွင္းပါ့မယ္။
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္တုန္းက မ်ိဳးၿမင့္သန္းကို အလုပ္ထဲမွာ ဆရာေလးလို့ေခၚၾကပါတယ္။(ၾကြားတာေနာ္ ဟီဟိ။)အလုပ္မွာ
အဓိကေခါင္းေဆာင္က မ်ိဳးၿမင့္သန္းသူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ့ ဦးေလး သူ့လက္ေအာက္မွာ မ်ိဳးၿမင့္သန္းႏွင့္ေနာက္တစ္ေယာက္ အဲဒီေတာ့လြတ္လပ္ပံုမ်ား ဘယ္ေၿပာစရာလိုေတာ့မလဲ့။ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့။အလုပ္ထဲမွာ တာဝန္က် အရာရွိႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတာ တစ္ေယာက္ကႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ
ဆက္မေရးဖူး စဥ္းစား။မ်ိဳးၿမင့္သန္းကေတာ့ တာဝန္ေက်တယ္ေလ။ဟဲဟဲ ဘယ္မလဲတာဝန္ခံ မေမးလိုက္ႏွင့္
မရွာလိုက္ႏွင့္ အလုပ္ထဲမွာလံုးဝမရွိဖူး။(အိပ္ခ်ိန္တခ်ိဳ့ကလြဲလို့)(ေနာက္တာေနာ္)
မ်ိဳးၿမင့္သန္းရဲ့ ေန့စဥ္တာဝန္ေတြက မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ အိပ္ရာထမယ္။ၿပီးယင္တည္းခိုခန္းေဘးက အပ်ိဳၾကီးႏွစ္ေယာက္ ေရာင္းတဲ့(အခုေတာ့မသိ) လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္မယ္။သတင္းစာ
ဖတ္မယ္။ၿပီးအလုပ္ကို တစ္ပတ္ပတ္စစ္မယ္။LONDON ေလးဖြာၿပီးစဥ္းစားမယ္။ဘယ္သြားယင္ေကာင္းမလဲ။
သြားပါၿပီ VIEW POINT

အထင္မၾကီးၾကနဲ့အံုး VIEW POINT ဆိုတာ ေငြမိုးေဟာ္တယ္ေဘးနားက ယမကာဆိုင္ေနာ္။
အဲဒီမွာ ေကာင္မေလးေတြလည္းရွိတယ္ ေကာင္တာက အေရာင္းစာေရးမေလးေတြ ကိုေၿပာတာ
သူတို့က မ်ိဳးၿမင့္သန္းတို့ဝင္လာၿပီဆိုတာႏွင
ဦး ဦး ႏွင့္ တစ္ဦးထဲဦးၿပီး ဝိုင္းေနတာပဲ ဆိုးတာက ေမာ္လၿမိဳင္က ေကာင္မေလးေတြက ဘာၿဖစ္လို့မွန္းမသိ
ေယာက်ာၤးေလးဆို ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ (အသက္) ဦး ပဲေခၚၾကတာေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။အကိုေလာက္ဆို
့္ ေတာ္ေသးတယ္။အဲဒီ့ဆိုင္မွာကအရက္ႏွစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ ၿပီးအလုပ္ထဲၿပန္လာ။
ေကာင္မေလးေတြကလည္း လြမ္းသလို ေဆြးသလို မူႏြဲ့ႏြဲ့ မ်က္ႏွာေလးေတြႏွင့္က်န္ခဲ့ေပါ့။
အလုပ္ေရာက္တာႏွင့္ မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ကာတြန္းစာအုပ္ဖတ္ေတာ့တာပဲ။ၿပီးယင္ထမင္းစား။
ထမင္းစားၿပီးတာႏွင့္ အေအးဆိုင္သြားတာပဲ။သမီးေလးကေတာ့ အေအးဆိုင္ကေနစတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးေပါ့။
အေအးဆိုင္ကလည္း မ်ိဳးၿမင့္သန္းကို ရင္းႏွီးေနၿပီ။ေန့တိုင္းလာေသာက္ၿပီး ႏွစ္နာရီေလာက္ထိုင္ယင္း ကာတြန္းစာအုပ္ဖတ္ေနတာကိုး။အဲဒီ့အေအးဆိုင္ကေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ့ မြန္အမ်ိဳးသားၿပတိုက္နားမွာရွိတယ္။
ဆိုင္မွာအၿမဲတမ္း ရွိေနတာက ဆိုင္ရွင္အေဒၚၾကီးရယ္ သူသမီးေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ရယ္ပါ။
ေက်ာင္းသူေလးကေခ်ာလို့ မ်ိုးၿမင့္သန္းက ေန့တိုင္းသြားတာေပါ့။မဟုတ္ယင္လွည့္ေတာင္ၾကည့္မွာမဟုတ္။
တစ္ေန့ေတာ့ မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ကာတြန္းစာအုပ္မပါပဲ အေအးဆိုင္ေရာက္သြားတယ္။
ဆိုင္ထဲေ၇ာက္ေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ၿဖစ္ေနတာႏွင့္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးလက္ထဲက
ကာတြန္းစာအုပ္ကိုေတြ့တာေပါ့။
"သမီး ဘာစာအုပ္ေလးလဲ"
"ေၾသာ္ လူပ်ိဳၾကီးေစာတင္ေမာင္ရဲ့ သမီးရဲ့ဦး အေၾကာင္းဖတ္ေနတာ"
"ဦးဖတ္ၾကည့္ေလ ဖတ္လို့ေကာင္းတယ္"
ေကာင္မေလး လာေပးတာႏွင့္ မ်ိဳးၿမင့္သန္း လည္းကာတြန္းစာအုပ္ေလးကို ယူၿပီးမ်က္ႏွာဖံုးကို
ေဆြမင္း(ဓႏုၿဖဴ)ေရးတဲ့ လူၿပိဳၾကီးေစာတင္ေမာင္ရဲ့ ဦးရဲ့သမီး ၿဖစ္ေနတယ္။
ေနရာတကာ အၽမွန္အတိုင္း ၾကိက္တဲ့ မ်ိဳးၿမင့္သန္းက
"သမီးမွားေနၿပီ သမီးရဲ့ဦး မဟုတ္ပါဖူး ဦးရဲ့သမီးပါ"
"ရွင္"
"ကာတြန္းစာအုပ္ကိုေၿပာေနတာ သမီးရဲ့"
"ေၾသာ္ ဦးကလည္း သမီးရဲ့ဦးပါ "
"မဟုတ္ဖူး ဦးရဲ့ သမီးပါ"
"ဦးရဲ့ သမီးပါ"
"သမီးရဲ့ဦးပါ"
ဒီလို ၿငင္းေနၾကၿပီး
ခဏၾကာေတာ့ေကာင္မေလး လဲအထဲေၿပးဝင္သြားတယ္။
မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ကာတြန္းစာအုပ္ေလး ကိုင္ၿပီး အူေၾကာင္ေၾကင္ႏွင့္က်န္ခဲ့တယ္။
ခဏေလာက္ၾကာမ သူစဥ္းစားလိုက္မိတာကေတာ့
သူကေကာင္မေလးကို သမီး လို့ေခၚတယ္
ေကာင္မေလးက သူ့ကို ဦးလို့ေခၚတယ္။


ဒီလိုႏွင္ပဲ မထင္မွတ္တဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ၿဖစ္ခဲ့တာပါ။
မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း အေအးဖိုးေတာင္မရွင္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ငူငူငိုင္ငိုင္ႏွင့္ ၿပန္လာခဲ့၇တယ္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေစာတင္ေမာင္စာအုပ္ေလးဖတ္လိုက္ စဥ္းစားလိုက္ သက္ၿပင္းခ်လိုက္ႏွင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ၿဖစ္ေနတယ္။သူပဲမွားသလားဆိုၿပီး စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးေခါင္းစဥ္ကို ၾကည့္ေတာ့လည္း
ဦးရဲ့သမီးပဲ။ဒါဆိုဘာမွားတာလဲ။ေနာက္ၿပီးအယင္ေန့က အၿဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ကိုၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
သူ့စိတ္ထဲမွာ တၿဖည္းၿဖည္း ၿမင္လာတယ္။ေကာင္မေလးရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းပံုေလးေတြ။တၿခားဝိုင္းေတြရွိေန
ယင္ေတာင္မ သူဝင္လာတာႏွင့္ သူထိုင္တဲ့ေနရာကို အယင္ဆံုး လာၿပီး ဦးဘာေသာက္မလဲလို့ေမးတာေလးေတြ
သူထိုင္တဲ့စားပြဲကို သန့္ရွင္းလုပ္ေနပံုေလးေတြ။ၿပီးေတာ့ေကာင္မေလးရဲ့ အလွ။
အေအးခြက္လာခ်တုန္း ေကာင္မေလးရဲ့လက္သြယ္သြယ္ေလး ေတြကနီနီရဲရဲေလးဆိုေတာ့ ကိုက္စားခ်င္စရာေလး ၿပီးေတာ့ အၿပစ္ကင္းစင္ၿပီး ကေလးဆန္ဆန္ ေလးႏွင့္အရမ္းလွတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့စတိုင္
(ေမာ္လၿမိဳင္ အိုးဆိုတာေတာ့ၾကားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္ မေရးေတာ့ဖူး)
တၿခား အေအးေသာက္တဲ့လူေတြ မရွိလို့ရွိယင္ သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာထိုင္ၿပီး စကားလာေၿပာတာေလးေတြ
မ်ိဳးၿမင့္သန္းက သူ့ရဲ့အလုပ္အေၾကာင္းေတြ ကိုေၿပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးက ငါရံုစိုက္ၿပီးနားေထာင္ေနတာေလးေတြ။တခါတေလ ထူးဆန္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြေၿပာၿပ တဲ့အခါ
ေကာင္မေလးက အံ့ၾသၿပီး ပါးစပ္ေလးဟ မ်က္လံုးေလးၿပဴး ေနတဲ့ပံုစံေလးေတြ။
စဥ္းသားယင္းႏွင္ ေကာင္မေလးရဲ့ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတာေလးေတြ အမ်ားၾကီးေပၚလာတယ္။
ရင္ေတြခုန္လာ ကိုယ္ေတြပူလာၿပီး ကေယာင္ေၿခာက္ၿခားေတြ ၿဖစ္လာတယ္။
"သမီးရဲ့ဦးတဲ့"
"သမီးရဲ့ဦး"
"သမီးရဲ့ဦး"
"သမီးရဲ့ဦး"
"သမီးရဲ့ဦး"
ေကာင္မေလးကေတာ့ ဘယ္လိုေနတယ္မသိ။မ်ိဳးၿမင့္သန္း တစ္ေယာက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ဒုကၡေရာက္ၿပီ။
မဟုတ္ဖူးဆို ၿပီးရွင္းလိုက္မိေတာ့မ ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ မသိေတာဖူး။
မ်ိဳးၿမင့္သန္းရဲ့ အေၿခအေနက ေကာင္မေလးကို ရည္းစားစကားလိုက္ေၿပာရေအာင္ကလည္းမၿဖစ္ သူက
ေမာ္လၿမိဳင္ကို တာဝန္နဲ့လာတဲ့ ဧည့္သည္ လူၿမင္လို့မသင့္ေတာ္။အေအးေသာက္ယင္း ၇ည္းစားစကားေၿပာ
ရေအာင္လည္းမၿဖစ္နိဳင္။တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ စာေပးခိုင္းရေအာင္ကလည္း လက္ခံယင္ေတာ္ရဲ့။
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနတဲ့ မ်ိဳးၿမင့္သန္းတစ္ေယာက္ အဲဒီ့ေန့က ဘယ္မွမသြားေတာ့ပဲ VIEW POINT တြင္
မူးေအာင္ေသာက္တာ အခန္းေတာင္ဘယ္လို ၿပန္ေရာက္မွန္းမသိခဲ့ဖူး။
ေနာက္ေန့မွာေတာ့ ကာတြန္းစာအုပ္ေပးစရာရွိတာ ႏွင့္ အေအးဆိုင္သြားေတာ့ ေကာင္မေလးက ခါတိုင္းလိုပဲ။
မ်ိဳးၿမင့္သန္းပဲ ရင္ခုန္လိုက္ ေခါင္းရွုပ္လိုက္ၿဖစ္ေနတာ။ခါတိုင္းေန့လိုေတာ့စကားမေၿပာၿဖစ္ၾကဖူး။
ေကာင္မေလးက လည္္းစာေတြပဲေရးေနတယ္။မ်ိဳးၿမင့္သန္း လည္းတစ္ေယာင္တည္း ေငါင္ေတာင္ေတာင္
ၿဖစ္လာတာႏွင္ အေအးေသာက္ၿပီး
"သမီးေရ ပိုက္ဆံရွင္းမယ္။မေန့က ဟာပါေပါင္းတြက္လိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ ............ က်ပါတယ္။"
ပိုက္ဆံ ရွင္းၿပီး "ခဏေလး"
ေကာင္မေလးၿပန္လည့္ၾကည့္မွာ "ေရာ့ မေန့ကယူသြားတဲ့ ဦးရဲ့သမီး"
ေကာင္မေလးရဲ့ ၿဖဴေဖြးေသာ ပါးႏွစ္ဖက္မွာရွက္ေသြးေလးေတြ ရဲသြားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ေခါင္းေလးငံု့ၿပီး စာအုပ္ကို လွမ္းယူစဥ္မွာ မ်ိဳးၿမင့္သန္းက
"သမီးရယ္တကယ္ ေတာ့ သမီးရဲ့ဦးႏွင့္ ဦးရဲ့သမီး အတူတူပါပဲကြယ္"
"ရွင္"
ေၿပာၿပီးေတာ့မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ၿပန္လာခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလးလည္း ၾကည္ႏူးၿပီး ရွက္ေသြးၿဖာတဲ့မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ က်န္ေနခဲ့တယ္။
-----------------------------------------------------------------------
ဒီလိုနဲ့ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ထိ အဆင္ေၿပေနတာေပါ့။မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ေန့တိုင္း အေအးဆိုင္သြား
အေအးေသာက္ ေကာင္မေလႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေတြေၿပာ ၾကည္ႏူး ပီတိေတြဖ်ာၿပီး သကာလ
ေၿပာရရင္ ok သြားသလိုေပါ့ ဒါေပမယ့္ ဆက္ၾကည့္လိုက္ပါ။

တရက္ေတာ့ ေကာင္မေလးကေၿပာတယ္။ေန့လည္က် ယင္သူ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ သြားစရာရွိလို့ အေဖာ္လိုက္ခဲ့ဖို့
ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ မ်ိဳးၿမင့္သန္းတို့ေပ်ာ္သြားတာမ်ား သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာဆိုေတာ့ ဆိုင္မွာထက္ေတာ့
နည္းနည္းပို လြတ္လြပ္မွေပါ့ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးႏွင့္ဟိုသြား ဒီသြားလည္း စည္းရုံးယင္ရနိဳင္ေသးတယ္။
(ၿပတိုက္တို့။ဘုရားတို့)ဒါဆိုယင္ေတာ့ ပိုၿပီးအဆင္ေၿပၿပီေပါ့။
ေန့လည္စာစားၿပီး ေကာင္မေလးနဲ့ သြားဖို့အားလံုးအဆင္ေၿပေန ၿပီ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ သြာဖို့ေကာင္မေလးကထြက္
လာေနၿပီ မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း ဆိုင္ကယ္ကိုစီးဖို့လုပ္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္က ဘီးေပါက္ေနတယ္။
ဒါနဲ့ပဲ မထူးဖူးဆိုၿပီး စက္ဘီးေလးႏွင့္ ထြက္လာခဲ့ရတယ္။ေကာင္မေလးက ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ မ်ိဳးၿမင့္သန္းကေတာ့
စက္ဘီးကိုရွာထြက္ေအာင္နင္းေပါ့။ဘယ္တတ္နိဳင္မလဲ ကံတရားက ဖန္လာၿပီကိုး။ေနကလည္း ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပဲ
ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ကမ္းနားလမ္းႏွင့္ အၿပိဳင္ အေရွ့အေနာက္ တန္းေနတဲ့ လမ္းမၾကီးတစ္ခု ရွိတယ္။
ဘာလမ္းလည္းနာမည္မသိေတာ့လို့ပါ။ အဲဒီ့လမ္းအတိုင္းပဲ အေနာက္ဖက္ကို နာရီဝက္ေလာက္ စီးလာၾကၿပီး
ဘယ္ဘက္ကို ထပ္ခ်ိုးပါတယ္။တေၿဖးေၿဖး နဲ့စက္ဘီးနင္းရတာ ေမာလာေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကိုမမီေတာ့ ပဲ
ေကာင္မေလးကို မ်က္ေၿခၿပတ္သြားတယ္။ဒါနဲ့ဆက္နင္းလာတာ ေကာင္မေလးဆိုင္ကယ္လည္း ဘယ္ကို
ေကြ့သြားမွန္းမသိေတာ့ တည့္တည့္ပဲ နင္းလာတာေပါ့။တေၿဖးေၿဖးနဲ့ လူေနအိမ္ေၿခေတြ က်ဲၿပီး ၿမိဳ့ၿပင္ကို ေရာက္
မွန္းမသိေရာက္လာတယ္။ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုကို တက္အၿပီးမွာေတာ့ လူလည္းေတာ္ေတာ္ၾကီးေမာေနၿပီ
ဆက္သြားရေအာင္ ကလည္း သစ္ပင္ေတြနဲ့ ေတာထဲေရာက္ေတာ့မယ္။တစ္ကိုယ္လံုးေခၽြးေတြ လည္းရြဲရြဲစိုေနၿပီ။
နားလည္းအရမ္းနားခ်င္ေနတုန္း ညာဘက္နားကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေတာင္ကုန္းေလးထိပ္မွာ ဇရပ္ေလး
တစ္ေဆာင္ေတြ့တယ္။ေလေလးကလည္းတၿဖဴးၿဖဴးႏွင့္ ရွု့ခင္းေလးကလည္းလွ ေတာ့ ဇရပ္နားကို နင္းသြား
စက္ဘီးေလးကိုေဒါက္ေထာက္ၿပီး ေအာင္မယ္ အုတ္ခံုေလးေတြကလည္းရွိ အဆင္ေၿပတယ္ဆိုၿပီး
အုတ္ခံုေပၚတက္ ပက္လက္ေလး လွဲၿပီး နားေနလိုက္တယ္။ေကာင္မေလးကိုေတာ့နည္းနည္းစိတ္ဆိုးမိတာေပါ့။
တရြာသား ဧည္သည္တစ္ေယာက္ကို စက္ဘီးလည္းနင္းခိုင္းတယ္ ေနပူၾကီးထဲမွာ။ၿပီးေတာ့တစ္ေယာက္တည္း
မ်က္ေခ်ဖ်တ္ၿပီးထားခဲ့တယ္။ဒီလိုပါပဲ ေကာင္မေလးေတြက သူတို့ၿဖစ္ခ်င္တာပဲသိတယ္။
စဥ္းစားလို့ေကာင္းတုန္း သိပ္ၿပီးမသကၤာတာနဲ့ ညာဘက္ကို ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘးနားက အုတ္ခံုမွာ
ဦး......... အသက္..... ဆိုၿပီးေရးထားတယ္။ဒါနဲဆက္ၿပီးလွမ္းၾကည့္ေတာ့မ ေၿမပံုေလးေတြ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေလးေတြႏွင့္ “ဟိုက္ ေသစမ္း” ဆိုၿပီးပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မ ေခါင္းရင္းမွာက
အသုဘခ်တဲ့ မသာေခါင္း အေဟာင္းပံု ကိုယ္အိပ္ေနတာက အုတ္ဂူ သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ။
မ်ိဳးၿမင့္သန္းလည္း သရဲဆိုအင္မတန္ေၾကာက္တဲ့သူ။လာတာက ေကာင္မေလးႏွင့္ေလ်ွာက္လည္ဖို့
ေရာက္ေနတာက သခ်ၤိင္းကုန္း ေမာလို့ ပက္လက္ေလးလွဲေနတာက အုတ္ဂူေပၚမွာ။
သိတာနဲ့ စက္ဘီးေကာက္စီးၿပီးေၿပးလိုက္တာ အလုပ္ကိုဘယ္လိုၿပန္ေရာက္မွန္းေတာင္မသိေတာ့ဖူး။
အသြားတုန္းကတစ္နာရီေလာက္ နင္းရတာ အၿပန္ၾကေတာ့ နာရီဝက္ေတာင္ မၾကာဖူး။
အေပါက္ဝ လည္းေရာက္ေရာ ဝိုင္းေမးၾကတာေပါ့
“ဆရာေလး ူ့ေကာင္မေလးႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေၿပခဲ့တယ္ထင္တယ္ ေခၽြးေတြကိုရြဲလို့”
ေထာင္းခနဲထလာတဲ့ေဒါသကို ေအာင့္အီးၿပီးေတာ့ ေၾကာက္လန့္ ေမာပမ္း စိတ္တိုေနတဲ့ မ်က္နွာၾကီးကို
အတတ္နိဳင္ဆံုးၿပံဳးၿပီး “ဟဲဟဲေၿပတာေပါ့ ”

စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေပေတာ့။ဘယ္သူ့ကိုစိတ္ဆိုးရမလဲ?ဘီးေပါက္ေနတဲ့ဆိုင္ကယ္ကိုလား။
ေကာင္မေလးကိုလား။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္ကိုကိုယ္ပဲ စိတ္ဆိုးေနေတာ့တယ္။
လြဲတတ္တဲ့ကံရယ္။ ။
-------------------------------------------------------------------------------
ေနာက္တစ္ေန့ ၾကေတာ့ေကာင္မေလး ကပဲ ေတာင္းပန္တဲ့အတြက္ မ်ိဳးၿမင့္သန္း ၿပန္အေၿပမယ္ၾကံတုန္းရွိေသး
အဲဒီ့ေန့ညေနမွာပဲ ရန္ကုန္ၿပန္ရပါတယ္။သူမ်ားလခယူထားတဲ့ သူပဲ တာဝန္ႏွင့္ဝတၱရား ကရွိေသးတယ္ေလ
ညေန ဖက္ေမာ္လၿမိဳင္ကမ္းနားဟာ အရမ္းကိုလွပါတယ္။ဒီေန့က်မွ ထူးထူးၿခားၿခား ပိုလွေနသလိုပဲ။
ထားဝယ္ဆိပ္ခံတံတားကေန ၾကည့္လိုက္ယင္ ဝင္ခါနီးေနလံုးနီနီၾကီးဟာ ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္တဲ့ သံေယာဇဥ္
ႏွလံုးသားတစ္စံုကို ေၾကကြဲစြာႏွုတ္ဆက္ေနသလို။လွုိင္းပုတ္လိုက္တိုင္း ထားဝယ္ဆိပ္ခံတံတား ကထြက္ေပၚလာတဲ့ ပြတ္တိုက္သံေတြက အၿပံဳးမ်က္ႏွာ ရီေဝေဝမ်က္လံုး ႏွစ္စံု အတြက္ ငိုခ်င္းရွည္ေတးသြားတစ္ဗုဒ္လို သီက်ဴးေနတယ္။မ်ိဳးၿမင့္သန္းဟာ အရဲစြန္ၿပီး ေကာင္မေလးရဲ့ ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို
ဆုတ္ကိုင္ၿပီး
“သမီး”
ရင္ခုန္လွုိက္ေမာၿပီး ဂရုဏာၿပည့္ဝလွတဲ့ အသံႏွင့္ေၾကကြဲစြာ ေခၚလိုက္ၿပီး
ရီေဝတဲ့မ်က္လံုးေလး ႏွင့္ေကာင္မေလးေမာ့ၾကည္ပါတယ္။
“ေဟာဒီ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ကမ္းနားလမ္းရယ္။လူၿပိဳၾကီးေစာတင္ေမာင္ ကာတြန္းစာအုပ္ရယ္။ ၿပီးေတာ့ သမီးေလးရယ္
ဦးဘဝ မွာႏွလံုးသားတစ္ေနရာမွာ ရွိေနမွာပါ။”


စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးေရးသားထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
တိုက္ဆိုင္မွုမ်ားရွိခဲ့ပါ ကခြင့္လြတ္ပါရန္။

ေမာင္ေယာ