အေၾကြးႏွင့္ အခ်စ္

ေမာင္ေလးငယ္
အိမ္မွာ သားေယက်ၤားေလး အငယ္ဆံုးၿဖစ္လို့ သူ့ ကို အမေတြက ခ်စ္စႏိုးႏွင့္ ေခၚရာကေန ဒီနာမည္ တြင္ခဲ့ရတာ။
သူ့မွာ နာမည္ အရင္းရွိေပမယ့္ အတန္းထဲမွာ ဆရာမက ေခၚတာက လြဲလို့ အားလံုးက သူ့ကို ေမာင္ေလးငယ္
လို့ပဲ ေခၚၾက သိၾကတယ္။သူ့ဘဝေလးက အဆင္ေၿပတယ္လို့ ဆိုရမယ္။သူေနတဲ့ ၿမိဳ့ ငယ္ေလးမွာ သူတို့မိသားစုက
လူလတ္တန္းစား လို့ ေၿပာရမယ္။သူ့အေဖက ဆီစက္ငယ္ေလးတစ္လံုးႏွင့္ ေန့တိုင္း အလုပ္ရွုပ္ေနတာ။အေမက
အိမ္ရွင္မေကာင္းပီသတဲ့ အေမေကာင္းတစ္ေယာက္။သူ့မွာအကိုေတြမရွိဖူး အမေလးေယာက္ႏွင့္ ေနရေတာ့
အငယ္ဆံုးသားေလးဆိုေတာ့ လိုတိုင္းတ ရမယ္ဆိုတဲ့ မိသားစုရဲ့ အခ်စ္ဆံုးေလး။ၿပီးေတာ့ သူေနတဲ့ ၿမိဳ့ငယ္ေလးမွာ
သူႏွင့္ သက္တူရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။သူအရမ္းခင္ အရမ္းခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးေပါ့။
ေမာင္ငယ္ေလးက မိသားစုထဲမွာ အခြင့္ထူးေတြ ရေနေပမယ့္ သူကလိမ္မာတယ္။စာၾကိဳးစားတယ္။
ယဥ္ေက်းတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကလဲ ေမာင္ငယ္ေလးကို ခ်စ္ၾကတယ္။သူ့ဘဝက ဘယ္ေလာက္အားၾကစ၇ာ
ေကာင္းလဲ။ဒါေပမယ့္ သူ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူတစ္သက္လံုးေနလို့ မရမယ့္ ကံသူ့မွာ ပါလာတယ္လို့ေၿပာရမလား။
သူေရြးခ်ယ္ ခဲ့တဲ့လမ္းက သူ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လုပ္လို့ မရတဲ့ အလုပ္ၿဖစ္ေနတယ္။သူေက်ာင္းသြားတက္ရေတာ့မယ္။သူအားလံုးကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီးေပ မယ့္သူႏွုတ္ဆက္ခ်င္တဲ့
တစ္ေယာက္က်န္ေနေသးတယ္။ဒီလိုႏွင့္ သူလည္း မုသားတခ်ိဳ့ကို ဘဝမွာ မိသားစုအေပၚ ပထမဆံုး
သံုးၿပီး သူခ်စ္တဲ့ သူကို သြားႏွုတ္ဆက္တယ္။တကယ္ေတာ့ အိမ္ကလည္း သိတာပါပဲ။ဖြင့္မေၿပာတာပဲရွိတယ္။
ေမာင္ငယ္ေလးကလည္း အ၇မ္းရုိးသားေတာ့ ဖြင့္မေၿပာရဲဖူး။
ေမာင္ငယ္ေလးရဲ့ ေကာင္မေလးက သူတို့ ၿမိဳ့ေလးမွာ စတိုးဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတာ ေမာင္ငယ္ေလးက
လူၾကီးေတြ အထူးသၿဖင့္သူ့အကို မသိေအာင္ ေတြၾကရတာ ၿမိဳေလးက ေသးေတာ့ ေတြ့ယင္ေတာင္
စကားေလးေၿပာခြင့္ရယင္ ကံေကာင္းတယ္။ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးအကိုကလည္း ေမာင္ငယ္ေလးကို
သိပ္မၾကည္ဖူး။ေကာင္မေလးကလည္း ေမာင္ငယ္ေလးကို ခ်စ္ရွာပါတယ္။
ေမာင္ငယ္ေလးက ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ ႏွတ္ဆက္ခ်င္တာေပါ့။
ဒါႏွင့္ေတြ့ၾကပါၿပီ။ေတြ့တဲ့ေနရာက သူတို့ၿမိဳ့ေလးရဲ့ အလွဆံုးဆိုတဲ့ ဆိပ္ကမ္းနားက ဘုရားေလးမွာ။ဘုရားက
သူတို့ၿမိဳ့ေလးရဲ့ အေနာက္ဖက္ ၿမိဳ့စြန္နားမွာ။ဘုရားနားက အသုတ္ဆိုင္ေလးကေတာ့ ခ်စ္သူေတြ စကားေၿပာ
ဆံုေတြ့ၾကတဲ့ ေနရာေလးေပါ့။
“ဗီးနပ္ မနက္ၿဖန္ငါ ရန္ကုန္သြားရေတာ့မယ္”
“ငါသိၿပီးပါၿပီ”
“ငါကေတာ့နင့္ကို လြမ္းေနမွာ”
“နင္ကေၿပာေတာ့ လြမ္းေနမွာ ငါကေတာ့ နင့္ကိုစိတ္မခ်ဖူး”
“ဘာၿဖစ္လို့လဲ”
“ရန္ကုန္သူေတြက လည္ကလည္ႏွင့္ နင္ငါ့ကို ၿပစ္သြားမွာ စိုးတယ္။”
“ငါ့ရင္ထဲမွာ နင္ပဲရွိတာပါဟာ”
ဒီလိုႏွင့္ အလြမ္းေလးေတြသယ္ၿပီး ေမာင္ငယ္ေလးလည္း ရန္ကုန္ေရြွ ၿမိဳ့ေတာ္ၾကီးမွာ စာသင္ တစ္ႏွစ္
ဆယ္ေခါက္ေလာက္ ၿမိဳေလးကို ၿပန္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ့ အိမ္ကိုလြမ္းလို့ တကယ္ေတာ့
ဗီးနပ္ ထက္ သူ့ကိုဆြဲေဆာင္ႏိဳင္တာ သူတို့ၿမိဳ့ေလးမွာ မရွိပါဖူး။မိသားစုေတာ့ လြမ္းတာေပါ့။

အဲဒီႏွစ္ကေတာ့ ေမာင္ငယ္ေလးအတြက္ ကံေကာင္းၿခင္းေတြ ၿပည့္စံုတယ္လို့ ေၿပာရမဲ့ႏွစ္ပါ။
ကံဆိုးတာကေတာ့ တစ္ခုပါပဲ သူ့အတြက္ အိမ္ကပိုက္ဆံမပို့ေတာ့တာပဲ။
သူကခေလးမဟုတ္ေတာ့ဖူး ဘြဲ့ရၿပီးအလုပ္ေတာင္ရေနၿပီ ကိုယ္ပိုက္ဆံကိုယ္ ရွာတတ္ၿပီ
ဒီေတာ့ “ငါသား မင္းကိုယ့္ ဝင္ေငြကိုယ္ ေလာက္ေအာင္သံုး”ဆိုတဲ့ သူ့စည္းကမ္းၾကီးတဲ့ သူ့မိဘရဲ့ မူေၾကာင့္
သူ့အိမ္ကသူ့ကို ေငြမပို့ေတာ့တာပါ။မပို့လည္း ရပါတယ္ ဘာလို့လဲ ဆိုေတာ့ ေမာင္ငယ္ေလး ရဲ့အလုပ္ကလည္း
ဝင္ေငြေကာင္းတယ္ေလ ဝင္ေငြ ေကာင္းလို့ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ စုၿပီး တိုက္ခန္းေတာင္ငါးေနလိုက္ေသးတယ္
ပိုၿပီးဆိုးတာက သူတို့ငါးေနတဲ့ တိုက္ခန္းေအာက္တယ္လီဖုန္းဆိုင္က မို့မို့ေလးကပါ သူ့ကို စိတ္ဝင္စားေနတယ္
ဒါေပသည့္ ေမာင္ငယ္ေလးရဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဗီးနစ္မွ ဗီးနပ္ ပဲ က်န္တာေတြသူစိတ္မဝင္စားဖူး။
မို့မို့ေလးကလည္း ရိုးသားေအးေဆးတဲ့ ေမာင္ငယ္ကို စိတ္ဝင္စားတာမဆန္းပါဖူး ခက္တာက ေမာင္ငယ္
ကိုယ္တိုင္က ဗီၚနပ္ကလြဲၿပီး သူ့ရင္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိဖူ။အဲေလာက္ထိ အခ်စ္ၾကီးတာ။
အဲၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီႏွစ္မွာပဲ ဗီးနပ္ တို့ မိသားစုလိုက္ ရန္ကုန္ေၿပာင္းလာၾကတယ္။
ေမာင္ငယ္ေလးက ေပ်ာ္တာေပါ့ ခ်စ္သူႏွင့္ ေန့တိုင္းနီးပါးေတြ့ခြင့္ရတာ။

အဲခက္တာက ဗီးနပ္က ေမာင္ငယ္ေလးကို မို့မို့ ေလးႏွင့္ မသကၤာဖူးၿဖစ္လာၿပီး ေနရာေၿပာင္းဖို့ေၿပာတယ္။
ဒါေပမယ့္ေမာင္ငယ္ေလးက သူငယ္ခ်င္းေတြေပၚ ခင္မင္မႈ့ႏွင့္ ေနရာမေၿပာင္းပဲ ဆက္ေနတယ္။
“ဗီးနပ္ရယ္ ငါနင္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္တာပါ”
“ဒါဆိုနင္ ငါ့စကားကိုဘာလို့ နားနေထာင္တာလဲ”
“ေၾသာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေၾကာင့္ပါ ၿပီးေတာ့ အခန္းကလည္း ငါးထားတာ မၿပည့္ေသးဖူး”

ေမာင္ငယ္ေလး အေၾကာင္းၿပလို့ ေကာင္းေနတုန္း ေမာင္ငယ္ေလးအလုပ္က ရုတ္တရက္ အနားေပးခံရပါေတာ့တယ္။တကယ္ေတာ့ သူမလုပ္တဲ့ အၿပစ္တစ္ခုကို သူကၾကားဝင္ တာဝန္ယူေတာ့
သူ့ပဲ အေရးယူခံရတာေပါ့။အလုပ္မလုပ္ ရေတာ့ လခမရေတာ့ဖူး။လခမရေတာ့ စားေသာက္ေနထိုင္ စရိန္ၾကီးတဲ့
ရန္ကုန္မွာ ေမာင္ငယ္ေလးဘယ္လိုေနမလဲ။အသိသၾကြမ္း မိတ္ေဆြကလည္းနည္း အိမ္ကလည္း မပို့ေတာ့။
ေနာက္ဆံုး ေမာင္ငယ္ေလး မိသားစုဆီကလည္း ၿပန္မေတာင္းခ်င္ေတာ့ ဗီးနပ္ကို အပူကပ္မိတယ္။
ဗီးနပ္ကလည္း ကူညီခ်င္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ငယ္ေလးကို မေက်နပ္ဖူး မို့မို့ ေလးႏွင့္ေဝးေအာင္ေနဆိုလည္း
မေနဖူး ၿပီးေတာ့ ၿဖစ္တဲ့ဟာကလည္း သူမ်ားအစား ဝင္ၿပီးသူေတာ္ေကာင္းလုပ္တာ။
“ဗီးနပ္ေရ ငါ့ကို ပိုက္ဆံ တစ္ေသာင္းေလာက္ ခဏေခ်းပါဟာ”
“နင္ဘယ္ေတာ့ ၿပန္ေပးမွာလဲ”
“ငါေနာက္ လၾကယင္ၿပန္ေပးပါ့မယ္”
“တကယ္ေနာ္”
“တကယ္ပါ နင္ကလည္း ငါတို့ ရီးစားၿဖစ္လာတာလည္းၾကာၿပီ ေနာက္ဆို ငါရွာသမ်ွ နင့္ကိုအပ္ရမွာပဲဟာ”
“ၿပီးေရာ ေနာက္လၿပန္မေပးလို့ကေတာ့ ေတြ့မယ္”

ဒီလိုႏွင့္ ေမာင္ငယ္ေလးလည္း ဗီးနပ္ဆီက ေငြတစ္ေသာင္း ခဏခ်ည္းၿပီး အလုပ္သစ္ လိုက္ရွာတာ လူသာေမာတယ္ အလုပ္က မရ ဒီၾကားထဲ အေဖ့ ဆီကမ်ား အကူအညီ ရမလားဆိုၿပီး ေတာင္းၾကည့္တယ္
မရတဲ့အၿပင္ အၾကီမ္းေတာင္ခံရေသးတယ္။အေဖက အလုပ္နားရတာ မသိေသးဖူးကိုး။
၂ လေလာက္ၾကာေတာ့ ဗီးနပ္က လာၿပီ ေၿပာၿပီ
“နင္ငါ့ ပိုက္ဆံ ၿပန္ေပးေတာ့ေလ”
“ေအးပါ တစ္ပါတ္ေလာက္ေစာင့္ပါအံုး”
“တာႏွင့္နင္ ဟိုဖုန္းဆိုင္က ေကာင္မေလးႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ ေတြ့ေနတယ္ဆို”
“နင္မသိပါဖူးဟာ”
“ဘာ၇ယ္”
“ဘာမွ မဟုတ္ဖူး ငါၿပန္ေတာ့မယ္”
“နင္ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီဆို ငါ့ဆီလာမေနနဲ့”

ဟူး........အလုပ္ကလည္း မ၇ေသး ခ်စ္သူဆီက ယူထားတဲ့ အေၾကြးတစ္ေသာင္း ဘယ္လိုဆပ္ရမလဲ။
ဒီလိုႏွင့္ ေမာင္ငယ္ေလးလည္း အေၾကြးမဆပ္ ႏိဳင္ေသးေတာ့ ေကာင္မေလးကို ေရွာင္
ေနာက္ၿပီး ဖုန္းဆိုင္မွာ အေၾကြး ဆက္ေနရေတာ့ မို့မို့ေလး ေၾကနပ္ေအာင္ စကားေတြ ထိုင္ေၿပာ
ရီေမာေနတုန္း ဗီးနပ္က ေတြ့ အေၾကြးေပးရမွာ မေပးနိဳင္ေသးေတာ့ ေၿပး
တစ္ၾကိမ္ ။ႏွစ္ၾကီမ္ ။
ေလးငါးၾကိမ္ေလာက္ ရွိေတာ့ ဗီးနပ္ ေလးလည္းေပၚမလာေတာ့ ဖူး။

ဝူးအခုမွပဲ နည္းနည္းစိတ္ေအးရေတာ့တယ္။
ခ်စ္သူကိုေတြ့ခ်င္ေပမယ့္လည္း အေၾကြး တစ္ေသာင္း
ဟင္း.............
သက္ၿပင္းရွည္ေလးခ်ၿပီးေတာ့ ေနတဲ့ ေမာင္ငယ္ေလးရဲ့ ဘဝ
တစ္ရက္ေတာ့ အမကအလုပ္နားရတာသိၿပီး ပိုက္ဆံပို့ လိုက္မယ္ဆိုၿပီးဖုန္းဆက္ေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ။
ေနာက္ေန့ၾကေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး အလုပ္သြားၾကၿပီ
အိမ္မွာ ေမာင္ငယ္ေလး တစ္ေယာက္ပဲရွိေနတုန္း စာပို့သမားက ေခါင္းေလာင္းၾကိဳးလာဆြဲေတာ့ ေပ်ာ္သြားတာေပါ့။ပိုက္ဆံရၿပီ အယင္ဆံုးခ်စ္သူကို အေၾကြးဆပ္ၿပီး ေသခ်ာေတာင္းပန္၇မယ္။
ေခါင္းေလာင္းၾကိဳးကို ဆြဲယူေတာ့ စာက သံုးေဆာင္ၿဖစ္ေနတယ္။ပထမ တစ္ေဆာင္ေဖာက္ၾကည့္ေတာ့
အမဆီက ေငြပို့တဲ့စာ OK သြားထုတ္ၿပီး ဒီေန့ ဗီးနပ္ႏွင့္ ေတြ့မယ္ေပါ့။

ဒါႏွင့္ ေနာက္တစ္ေစာင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရုံးက အလုပ္ၿပန္ဆင္းခိုင္းတဲ့စာ ေမာင္ငယ္ေလးမွာ အၿပစ္မရွိဖူးဆိုတာ အားလံုးကသိသြားၾကၿပီးၿပန္ေခၚတဲ့စာ။ဒီေန့ေတာ့ ေမာင္ငယ္ေလးတို့ ထီေပါက္ၿပီ။
မေတြ့ရတာ ၆ လေလာက္ ရွိၿပီ ၿဖစ္တဲ့ ဗီးနပ္ေလးႏွင့္ လည္းေတြ့ရေတာ့မယ္
အလုပ္ကလည္း ၿပန္ေခၚေနၿပီ
ငါကြ

ဝမ္းသာအားရႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတစ္ေစာင္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
ေအာင္မယ္သူက နည္းနည္းထူတယ္ ၾကည့္ရတာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြထင္တယ္
ဖြင့္လိုက္ေတာ့

သို့// ကို ငယ္

ဗီးနပ္ ကိုငယ့္ကို အရမ္းစိတ္နာတယ္။ဒီက ကိုငယ္အလုပ္နားေနရလို့ လာၾကည့္တာေတာင္
အေတြ့ မခံဖူး ၿပီးေတာ့ မို့မို့ႏွင့္ ၾကေတာ့ ေပ်ာ္လို့ ရီလို့ ၆ လဆိုတဲ့ အခ်ိန္က ကၽြန္မကို အသိေတြ အမ်ားၾကီး
ေပးခဲ့တယ္ နာၾကင္မွုေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ကိုငယ္ ဗီးနပ္ကို မခ်စ္ေတာ့ယင္လည္း ဖြင့္ေၿပာသင့္တယ္။
အခုဗီးနပ္ရဲ့ အခ်စ္ကို ဖိတ္စာႏွင့္ အတူ ၿပန္ပို့လိုက္တယ္။

ကိုငယ့္ ဘဝေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။
ပံု
ဗီးနပ္
မွတ္ခ်က္ အေၾကြးတစ္ေသာင္း ကို မဂၤလာပြဲ မတိုင္ခင္လာဆပ္ပါ။


လုပ္ရက္ပါေပ့ အခ်စ္ေရ ေစာေစာက ေပ်ာ္ေနတာေလးေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ဖူး
အလုပ္လည္း ရၿပီ ပိုက္ဆံလည္း ရၿပီ
ခ်စ္သူကိုေတာ့ လြတ္က်ရၿပီ

ေၾသာ္ အေၾကြးတစ္ေသာင္းႏွင့္ ေမာင့္အခ်စ္ကို တန္ဖိုးၿဖတ္ရက္ေလတယ္ကြယ္။