ေမာင္ေယာႏွင့္ management

ဒီတခါေတာ့ စာကိုေကာင္းေကာင္းေလးေရးမယ္စိတ္ကူးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ေယာအၿမဲေၿပာတတ္တဲ့စကားေလးေတြရွိတယ္။
ငါက ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ရမယ္
ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ရမယ္ဆိုယင္ သူမ်ားထက္သာေအာင္လုပ္တတ္တယ္။
ေအးေတာ္တယ္ထင္လို့ အလုပ္ၾကီဳးစားလို့
လူသက္သာေအာင္ ဆိုၿပီး management အလုပ္ကို လုပ္ရၿပီဆိုယင္
အၿမဲတမ္း တလြဲေတြပဲ ၿဖစ္ေတာ့တယ္။
ပညာေတြရပ္ေတြကို သိတယ္ တတ္တယ္။(အထိုက္အေလ်ွာက္ေပါ့) စာေတြလဲ ဖတ္တယ္။ ဘာၿဖစ္လို့လဲေတာ့မသိဘူး management အပိုင္းကိုလုပ္ၿပီ ဆိုတာႏွင့္ မွားၿပီ လြဲၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ ဥပမာေလးတစ္ခုေၿပာၿပမယ္။လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုမွာဆိုပါေတာ့ အရာရွိ (၅)ေယာက္ေလာက္ရွိမယ္။အၿခားဆင့္ဝန္ထမ္း၂၀ ေလာက္ရွိတယ္ဆိုပါေတာ့ သူတိုအားလံုးႏွင့္
အလုပ္ရွင္ၾကားမွာ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ရွိမယ္။မန္ေနဂ်ာကေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုလံုးကို
အဓိကအုပ္ခ်ဳပ္ ဆံုးၿဖတ္သူ။ဒါေပမယ့္ မန္ေနဂ်ာေအာက္မွာ အလုပ္။အရာရွိႏွင့္ဝန္ထမ္း အားလံုး
ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူရွိတယ္။သူကေတာ့လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာဆိုပါေတာ့။
အားလံုးဗမာလူမ်ိဳးေတြပဲ။ထံုးစံေပါ့ဗမာေတြစုမိယင္ ထိန္းရတာခက္တယ္။
တို့ၿမန္မာ လူမ်ိဳးထံုးစံတစ္ခု ၿဖစ္တဲ့
"ၾကီးသူကိုရုိေသ" လူငယ္ေတြအတြက္ အရမ္းအခက္အခဲ ေတြေတြ့ေစပါတယ္။
ဘာၿဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြဘက္က လူၾကီးေတြကို ရိုေသပါတယ္ ေလးစားပါတယ္။
ဒါေပသိ ခက္တာက လူၾကီးေတြအေနႏွင့္ ဒါေတြကို အလုပ္ထဲထိသယ္ၿပီး ေရာခ်လိုက္ၾကတယ္။
ေနာက္တစ္ခုဆိုးတာက
ကၽြန္ေတာ္ဆိုယင္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ငယ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္စာသင္ေပးခဲ့ရတဲ့
လူငယ္ေတြဆီက ၿပန္သင္ေနရတယ္
ဘာၿဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့ သူတို့က ကၽြန္ေတာ္ထက္ ေလ့လာမွဳအားေကာင္းၿပီး
ပိုတတ္သြားလို့ေလ။
သူတို့ေလးေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၿပန္သင္ေပးတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာတယ္။
မွန္တယ္ဆိုလက္ခံတယ္။က်င့္သံုးတယ္။
ေၿပာယင္းႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ညံ့ေၾကာင္းေတြေရာက္ကုန္ၿပီ။
ဆက္ေၿပာခ်င္တယ္ေခါင္းစဥ္အေၾကာင္းအရာကို။





မနက္က်မဆက္ေရးေတာ့မယ္။။