ေမာင္ေယာႏွင့္ကိုရီးယား

တခါတုန္းကေပါ့ အလုပ္တစ္ခုထဲမွာ ကိုရီးယားလူမ်ိဳးက အၾကီးဆံုး အသက္ေရာ ရာထူးေရာ သူ့ေအာက္မွာ
အင္ဒိုနီးရွား။ၿပီးယင္ေမာင္ေယာေပါ့ အလုပ္ထဲမွာက ဗမာကမ်ားတယ္။ေမာင္ေယာက ႏွင့္ေနာက္တစ္ေယာက္က
ၿမန္မာ အမ်ားစုကို ထိန္းသိမ္းၿပီး ေနရလုပ္ရတာေပါ့။ကိုရီးယားလူမ်ိဳးသက္ၾကီးပိုင္း အမ်ားစုက ေၿပာရဆိုရတာ
တယူသန္ၾကတယ္ထင္တယ္။ေမာင္ေယာရဲ့လူၾကီးကေတာ့ တကယ္တယူသန္ သူေၿပာတာမွ အမွန္ သူေၿပာတဲ့
အတိုင္းလုပ္ၾကရတယ္။ဥပေဒသ ေတြလာမေၿပာနဲ့ ဂရုကိုမစိုက္ဖူး။နားခ်ိန္မွာေတာင္ ပုဆိုးမဝတ္ရ ဆိုၿပီးအမိန့္
ထုတ္ထားတယ္။ေမာင္ေယာကလည္း ေၿပာင္းလာခါစ လူသစ္ သူ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္း မသိေသးေတာ့
ခဏခဏ စကားမ်ားၿငင္းခုန္ရတယ္။ၿပီးေတာ့ သူကေခြးသားလည္းအရမ္းၾကိဳက္တယ္။သူၾကိဳက္တာအေၾကာင္း
မဟုတ္ဖူး ေမာင္ေယာတို့ကိုပါ ေကၽြးတယ္။မစားယင္သူက စိတ္ဆိုးေသးတယ္။ေခြးသားအၿပင္ ကင္ခ်ီ ဆာရွီးမီ
ေတြလည္းစားခိုင္းတယ္။ၿပီးေတာ့သူ ကေၿပာေသးတယ္ တာေတြက အရမ္းေစ်းၾကီးတဲ့ အစားစေသာက္ေတြ ဆိုၿပီး။ေမာင္ေယာတို့ ဘဝစဥ္းစားသာၾကည့္။သူထင္တာက တၿခားသူနဲ့ အလုပ္အတူလုပ္ဖူးသူ ၿမန္မာ အမ်ားစု
ေတြက အသားစိမ္းငါးစိမ္း ဆိုလံုးဝ မထိၾကဖူး ေခြသားလည္းေရွာင္ၾကတယ္။ေမာင္ေယာတို့က ဘယ္ရမလဲ
ေခြးသားေတာ့မစားဖူးဆိုၿပီးၿငင္းတယ္။ဝက္။ပုဇြန္။ကင္းမြန္။ငါး အကုန္ အစိမ္းလိုက္ တြယ္တာ သူစားဖို့ေတာင္
မေလာက္ဖူးၿဖစ္သြားလို့ေနာက္တခါမေကၽြးရဲ့ေတာ့ဖူး။
ေနာက္တစ္ခုဆိုးတာက သူက english လိုပီပီသသ မေၿပာနိဳင္ဖူး ၿပီးေတာ့သူေၿပာတဲ့ အသံထြက္ေတြကမွ အမွန္
ေမာင္ေယာတို့ ေၿပာတာေတြ ကမမွန္ဖူးေပါ့။တခ်ိဳ့ေသာ အသံုးအႏွုန္းေတြကလည္းမတူၿပန္ဖူး။
ေမာင္ေယာေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္တာေပါ့ နဂိုကမွ english လိုညံရတဲ့ ထဲမွာ။တေန့ေတာ့ သူကၽြန္ေတာ့္ ကို
ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဆိုးစရာေပၚလာပါတယ္။ေမာင္ေယာတို့ အလုပ္ရံုးခန္းက သူရယ္။အင္ဒိုနီးရွားရယ္။ေမာင္ေယာရယ္ သံုးေယာက္တစ္ခန္းထဲမွ လုပ္ရပါတယ္။ရုံးခန္းထဲမွာ ကေကာ္ဖီေသာက္ယင္ ေဖ်ာ္တဲ့ေနရာေလး ရွိတယ္။အဲဒီ့ေနရာမွာ တဘက္အေသးေလးတစ္ထည္ခင္းထားပါတယ္။တခါတေလ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ယင္း ႏွင့္ ဖိတ္တာလ်ွံတာ ၿဖစ္ယင္
ေဘးကိုမေပေအာင္လို့ပါ။တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ တဘက္အၿဖဴေလးလည္း ေကာ္ဖီ ဖိတ္တာ လ်ွံတာႏွင့္
အစြန္းကြက္ေလးေတြ ၿဖစ္လာေတာ့ ကိုရီးယားက ေမာင္ေယာကို ေလ်ွာ္ဖို့တာဝန္ေပ လာေတာ့ ေမာင္ေယာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာေလ်ွာ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန့ ယူလာခဲ့တယ္။ေကာ္ဖီစြန္းတာက ဘယ္ေလာက္
ေလ်ွာ္ေလ်ွာ္ မေၿပာက္ပါဖူး ၿပီးေတာ့အၿဖဴေရာင္ ေပၚမွာထင္တဲ့ အစြန္းကြက္ၿဖစ္ေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။
မနက္က်ေတာ့ ေမးပါေတာ့တယ္ ေမာင္ေယာ ေသခ်ာေလ်ွာ္ၿပီးၿပီလား ဆိုေတာ့ ၿပီးၿပီေပါ့။
ကိုရီးယားကလည္း ေမာင္ေယာေလ်ွာ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ေသခ်ာၾကည့္ ၿပီးေတာ့ မင္းဘာႏွင့္ေလ်ွာ္တာလဲ
လို့ေမးပါတယ္။“လက္ႏွင့္ေလ်ွာ္တာ”
ကိုရီးယားက မ်က္ႏွာၾကီးရဲတက္လာၿပီး
“လက္နဲ့ေတာ့ငါ သိတာေပါ့ Soft Powder မသံုးဖူးလား မင္းေလ်ွာ္ထားတာ ေၿပာင္လဲမေၿပာင္ဖူး”
ေမာင္ေယာလည္း နည္းနည္းေတာ့ စိတ္တိုလာတာေပါ့ အလုပ္မဟုတ္တာလည္းခိုင္းေသးတယ္ အၿပစ္လည္း
အတင္ခံရေသးတယ္။
“ငါက Soft Powder မသံုးဖူး Detergent သံုးၿပီးေလ်ွာ္ထားတာ”
“ဘာေၿပာတယ္ကြ အဝတ္ေလ်ွာ္တာ Soft Powder မသံုးဖူးဟုတ္လား”
ေမာင္ေယာလည္း Soft Powder ဆိုတာၾကားမွ မၾကားဖူးေတာ့ ဘာေၿပာမွန္းမသိေတာ့
“မသံုးဖူး မင္းေၿပာတဲ့ Soft Powder ဆိုတာလည္း ငါမသိဖူး Detergent ပဲ သံုးၿပီးငါေသခ်ာေလ်ွာ္ထားတာ”
“ဘာလည္း Detergent ငါလည္းမင္းေၿပာတဲ့ Detergent ကိုမသိဖူး။Soft Powder သံုးၿပီးၿပန္ေလ်ွာ္”
“မေလ်ွာ္နိဳင္ဖူး ငါ Detergent ႏွင့္ ေသခ်ာေလ်ွာ္ထားတာ မင္းဟာက ဒီ့ထက္ပိုမၿဖဴနိဳင္ေတာ့ဖူး”
“မရဖူး Soft Powder သံုးၿပီးေလ်ွာ္ရမယ္”
“Soft Powder ဆိုတာဘာလည္း”
“မင္းတာေလးေတာင္မသိဖူးလား ဒါနဲ့ မင္းေၿပာတဲ့ Detergent ဆိုတာ ေရာဘာၾကီးလည္း”
ႏွစ္ေယာက္သားၿငင္းခုန္ ဆူညံပြက္ေနခ်ိန္ မွာ အင္ဒိုနီးရွား ေကာင္ကေရာက္လာၿပီး
"OK stop stop"ဆိုၿပီးတားတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူရွင္းေပးပါ့မယ္ သူနားလည္ပါတယ္ဆိုၿပီးၾကာထဲကေန သူပဲရွင္းေပးပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားက ေၿပာတယ္ "Soft Powder ႏွင့္ Detergent" အတူတူပဲ ဆိုၿပီး ေၿပာၿပတယ္။ႏွစ္ခုလံုးကဆပ္ၿပာမွုန့္ကိုေၿပာတာ။တာနဲ့ သိပ္မေက်နပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေယာက
ခဏေလးဆိုၿပီး အခန္းၿပန္လာၿပီး ရန္ကုန္က ပါလာတဲ့ ဆပ္ၿပာမွုန့္ ထုပ္ေလး ကိုအေၿပးယူလာတယ္။
ကိုရီးယားကို ဒီမွာၾကည့္ ငါတို့နိဳင္ငံမွာ ဆပ္ၿပာမွုန့္ကို Detergent လို့ပဲသံုးတယ္။
အဲဒီမွာ ကိုရီးယားၾကီးကဘာေၿပာလဲဆိုယင္ သူ့နိဳင္ငံကထုတ္တဲ့ ဆပ္ၿပာမွုန့္ထုတ္ေလးၿပၿပီး
“ဒီမွာၾကည့္ ငါတို့ ကိုရီးယားမွာ ဒါကို Soft Powder လို့ပဲသံုးတယ္ မင္းအခုအလုပ္လုပ္ေနတာ ကိုရီးယား
Company ဒီေတာ့ေနာက္တခါ ငါ့ေရွ့မွာ ဒါကို Soft Powder လို့ပဲေခၚပါ”


ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေယာတစ္ခြန္းတည္းၿပန္ေၿပာလိုက္နိဳင္ပါတယ္။

“ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ား”

အညာေဆးရိုး ကုန္သည္လုပ္ေတာ့လည္း ေဆးနံ့ နံတာခံရတာေပါ့။